We wspomnieniach Jakuba Wiernika „Rok w Treblince” czytamy: zajechaliśmy do obozu w Treblince. Tam dopiero spadła nam zasłona z oczu. Na dachach nad barakami stali Ukraińcy z karabinami. Plac zasiany trupami, były ubrane i nagie. Wszędzie krew. Nasza niewinna krew, naszych dzieci, braci i sióstr. Krew naszych ojców i matek. A my bezbronni, czujemy że nie ujdziemy naszemu przeznaczeniu. Obok każdego z nas stał Niemiec z nahajem albo Ukrainiec i bili nas. Woń zgnilizny unosiła się w powietrzu. Dzień był upalny i pragnienie bardzo dokuczało. Najwięcej cierpiałem patrząc na dzieci przy matkach lub samotne, które nie zdawały sobie sprawy z tego, że pasmo ich krótkiego życia urwie się za kilka minut wśród największych męczarni.
Ku przestrodze przyszłych pokoleń zbudowano monumentalny pomnik w Treblince „NIGDY WIĘCEJ”. Ta fabryka śmierci pochłonęła ok. 900 tys. istnień ludzkich, głównie narodowości żydowskiej. Miasta i miasteczka /sztetle/ II RP opustoszały po naszych „starszych braciach w wierze”.
18 września 2017 w Treblince padał deszcz, niebo płakało i ta cisza, która zawsze krzyczy. Jakże wymownie zabrzmiały tu słowa Bułata Okudżawy „Modlitwa” zaśpiewanej przez polska uczennicę. Już ósmy raz młodzież naszej szkoły wzięła udział w projekcie „Jesteśmy razem”. Pierwszym punktem spotkania były warsztaty integracyjno-edukacyjne prowadzone w języku angielskim przez edukatorów muzeum POLIN. Następnie obejrzeliśmy wstrząsające wspomnienia ocalałych z powstania w getcie warszawskim. Z Kosowa Lackiego /nazwanego przez Niemców Judenstadt/ udaliśmy się na oficjalne uroczystości do obozu. Odegrano hymny narodowe, zapalono znicze, wygłoszono przemówienia – brzmiały one bardzo podobnie bo wszyscy mówili o jednym, tylko innymi słowami.
Projekt „Jesteśmy razem” prowadzony przez MHŻP POLIN we współpracy polsko-izraelskiej pod patronatem wojewody mazowieckiego ma na celu przełamywanie stereotypów i uprzedzeń, wzajemne poznanie się i zbliżenie pomiędzy potomkami generacji, które przez 1000 lat żyły obok siebie. Jednak jego priorytetem jest pielęgnowanie pamięci o ofiarach Holokaustu i II wojny światowej.
Wg kalendarza judaistycznego Żydzi zaczynają teraz nowy rok SHANAH TOVAH.
My PAMIĘTAMY!
Opiekę nad młodzieżą klasy II F sprawowali pp. prof. Anna Talewska i Sylwester Jasiński.