I Liceum Ogólnokształcące im. Bolesława Prusa należy do najstarszych szkół w Siedlcach. W 1906 r. została założona prywatna szkoła kierowana przez Tadeusza Radlińskiego zwana Gimnazjum Podlaskim, która mieściła się w gmachu przy ul. Floriańskiej. Gimnazjum Podlaskiemu udało się przetrwać aż do odzyskania niepodległości. Jesienią 1918 r. zostało ono upaństwowione i otrzymało nazwę Gimnazjum im. Hetmana Stanisława Żółkiewskiego w Siedlcach. Funkcję dyrektora szkoły sprawował nadal Mieczysław Asłanowicz, a jego zastępcą został Stanisław Rutkowski, który odpowiadał za wyodrębniony Wydział Humanistyczny. W 1923 r. wydział Humanistyczny został przekształcony w odrębną placówkę - Państwowe Gimnazjum im. Bolesława Prusa. Legalną działalność szkoły przerwała II wojna światowa.
W lecie 1945 roku w odbudowanym skrzydle szkoły została utworzona bursa. Dużą pomocą przy jej tworzeniu wykazali się rodzice uczniów, którzy mieli w niej zamieszkać. Dostarczyli niezbędnych mebli i innych sprzętów, stanowiących wyposażenie pomieszczeń budynku. Opiekę wychowawczą nad 30 - 40 wychowankami bursy sprawował Jan Jędrychowski. W latach 1951 – 1956 podjęto dalsze wysiłki mające na celu rozbudowę szkoły. Dzięki Wydziałowi Inwestycyjnemu Kuratorium Warszawskiego zdołano dobudować drugą część gmachu, zespoloną z budynkiem szkoły. Powstał w nim internat, którego oddanie do użytku miało miejsce w październiku 1952 roku. Była to placówka typowo męska, z czasem przekształcona w koedukacyjną. Kierownikiem internatu był wówczas Władysław Grys. Wychowankowie zostali podzieleni na grupy, którymi opiekowali się wychowawcy. Większość obowiązków związanych m.in. z utrzymaniem porządku, magazynowaniem zapasów na zimę, dostawą produktów żywnościowych przejęła na siebie młodzież.
Od 1963 r. kierownikiem internatu został Jerzy Florczykiewicz. W tym czasie internat był przeludniony. Mieszkało w nim ok. 160 wychowanków, głównie w pokojach 6-osobowych. Nie było świetlic przeznaczonych do nauki. Nauka własna odbywała się w szkole. Uczniowie zbierali się w klasach szkolnych i pod nadzorem wychowawcy odrabiali lekcje. Do nauki wykorzystywana była również stołówka. Zapoczątkowano działalność Młodzieżowej Rady Internatu, powołano sekcję rozrywkową, prowadzono kronikę, urządzono ciemnię fotograficzną. Pragnąc, aby placówka była miejscem nie tylko zamieszkania i nauki, ale również stwarzała warunki aktywnego wypoczynku, dużą wagę przykładano do organizacji imprez okolicznościowych, balów karnawałowych, wieczorków poetyckich etc.
W 1973 roku kierownikiem internatu został Marian Izdebski, którego po roku zastąpiła Anna Jastrzębska. Funkcję kierownika internatu pełniła do 1985 r. W roku szkolnym 1984/1985 jako wychowawcy pracują: Wanda Badowska – Małyszka, Helena Myrcha, Anna Rzewuska i Krystyna Żek.
Od 1września 1985 roku do 12 lutego 1989 roku internatem kieruje Anna Żygadło. W internacie mieszka wówczas od 130 do 135 wychowanków. Pomieszczenia internatu powoli zmieniają swój wygląd. W czasie trwania roku szkolnego następuje malowanie sal sypialnych, zostaje położona boazeria zarówno w pokojach jak i w korytarzach, w świetlicach i w stołówce. W pokojach młodzieży zamontowano półki na książki, zakupiono nowe firanki i zasłony do okien oraz dokonano wymiany żelaznych łóżek na jednoosobowe tapczaniki. Zmiany następowały również w pomieszczeniach socjalnych internatu. W łazienkach położono glazurę i zainstalowano elektryczne termy. Wreszcie ciepła woda do mycia. Powoli następują zmiany w pracy wychowawczej z młodzieżą, każda grupa ma swojego wychowawcę, powstają nowe sekcje, koła zainteresowań. Zespół wychowawców tworzą; Wanda Badowska - Małyszka, Urszula Rudaś, Maria Biardzka, Elżbieta Smółka i Roman Smółka oraz od 1986 roku Katarzyna Jakubowska.
Od 13 lutego 1989 do września 2008 roku kierownikiem internatu jest Wanda Badowska – Małyszka. W tym czasie w internacie mieszka od 120 do 130 wychowanków. Powstają nowe sekcje i koła zainteresowań w porozumieniu z oczekiwaniami młodzieży. Między innymi sekcja sportowa - zajęcia odbywają się w nowopowstałej siłowni wyposażonej w atlas (opiekun Stefan Szymański), w latach późniejszych poszerzone o zajęcia w sali gimnastycznej w szkole (opiekun Andrzej Jakubiuk), kółko fotograficzne w zorganizowanej ciemni (zajęcia prowadził Jan Chróścicki), kurs tańca (instruktorem była Iwona Orzełowska, kółko plastyczne (opiekunem jest Monika Chojecka), wolontariat – wychowankowie odwiedzają chore dzieci w szpitalu czytając im bajki, pomagają przy odrabianiu prac domowych dzieciom z ośrodków wychowawczych, pomagają osobom starszym i samotnym (opiekę nad wolontariuszami sprawują; Ewa Wysocka - Czupryńska i Agnieszka Mazurek). Do chwili obecnej organizujemy jedno i kilkudniowe wycieczki po kraju, młodzież poznaje zabytki, kilka razy w roku wyjeżdża do Warszawy na sztuki teatralne. Współpracujemy z Krakowskim Impresariatem Artystycznym. W pracy wychowawczej z młodzieżą dużo uwagi poświęca się aklimatyzowaniu wychowanków w nowym środowisku, kształtuje wrażliwość na potrzeby drugiego człowieka.
Od września 2008 do sierpnia 2010 roku kierownikiem placówki była Monika Chojecka. Dzięki jej ogromnemu zaangażowaniu i wsparciu rodziców udaje się przeprowadzić gruntowny remont łazienki na III piętrze, która od tej pory spełnia najwyższe standardy. Podczas wakacji 2010r. wnętrze internatu uzyskuje nowy wygląd. Zostają odnowione pomieszczenia administracji, klatki schodowe i korytarze oraz wszystkie pokoje młodzieży, dodatkowo wyposażone w nowe meble. W roku szkolnym 2008/2009 powołane zostaje koło cukiernicze, którego zajęcia odbywają się w wyremontowanej pracowni, wyposażonej w nowe szafki i sprzęt. Opiekę nad kołem objęła Barbara Kowalczyk. Nowa pracownię otrzymało również koło teatralne. W roku 2009 powstaje strona internetowa placówki. Kadrę internatu stanowią: Urszula Łazuga, Agnieszka Mazurek, Lidia Goławska, Ewa Czupryńska, Marzena Somla, Barbara Kowalczyk.
Od września 2010 kierownikiem placówki zostaje Agnieszka Mazurek.